Wiercenia – metoda prospekcji archeologicznej wymagająca pobierania próbek. Badania przeprowadzane są za pomocą serii odwiertów.
Wiercenia wykonuje się za pomocą świdra geologicznego. Pobierane są próbki z głębokości zależnej od stanowiska (od 5 do 10 metrów). Wydobyte z wnętrza ziemi rdzenie mają średnicę ok. 5-10cm i stanowią przekrój przez stanowisko będąc wycinkami stratyfikacji stanowiska. Jeżeli badania są przeprowadzane systematycznie, z wykorzystaniem siatki pomiarowej można pozyskać wiele informacji o miąższości i strukturze warstw na stanowisku. Przy użyciu świdrów geologicznych, możliwe jest wyciągniecie wraz z rdzeniem drobnych zabytków archeologicznych.
Wiercenia nie są możliwe, lub są bardzo utrudnione w przypadku stanowisk z architekturą kamienną i na kamienistym terenie. Ważne jest także zachowanie szczególnej ostrożności w przypadku stanowisk, na których możemy się spodziewać uszkodzenia zabytków (cmentarzyska).
Wiercenia należą do metod prospekcji archeologicznej wymagających pobierania próbek.
Hydrogeologia – nauka o wodach podziemnych (z greckiego: hydro – woda, ge – ziemia, logos – nauka) i procesach wzajemnego oddziaływania podziemnej hydrosfery, atmosfery, biosfery, litosfery jak i samego człowieka.
Interesuje się ich pochodzeniem, rozmieszczeniem, dynamiką, ustrojem, bada ich zasoby i właściwości fizyczne i chemiczne.
Odrębny kierunek badań reprezentuje ściśle związana z gospodarką hydrogeologia stosowana, zajmująca się metodyką poszukiwania i obliczania zasobów wód podziemnych, metodami odwodnienia kopalń, tuneli i wykopów budowlanych, sposobami regulacji poziomów wód gruntowych oraz rekultywacją i oczyszczaniem zbiorników wód podziemnych, a także badaniem i prognozowaniem migracji zanieczyszczeń w zbiornikach wód podziemnych oraz oszacowania ich podatności na zanieczyszczenia.
Hydrogeologia górnicza, zwana też kopalnianą.
Hydrogeologia regionalna.
Hydrogeologia środowiskowa, zwana też ochronną.
Hydrogeologia złożowa.
Opinie i ekspertyzy wpływów eksploatacji podziemnej a powierzchniowej
